Istorijat razvoja harmonike

[Dell]

shtimer ce ti sve od rijeci do rijeci objasnit, osim sto ima posla sto se tice servisiranja harmonike da ne moze disati, zna sastav harmonike kao svoj dzep, sto se tice svirke, to je posebna prica, ne svira skoro 40 godina aktivno, covjek ubija svirkom

[shtimerserviser]

DIZAJN HARMONIKE KROZ ISTORIJU Najveci doprinos razvoju dizajna harmonike, kao muzickog instrumenta, dali su Austrijanci,Nemci,Francuzi i Italijani. Harmonika je vremenom menjala oblik u skladu sa tehnickim usavrshavanjem, zahtevima izvodjaca, ali i u skladu sa estetckim trendovima vremena u kome se razvijala i u skladu sa stilovima regiona gde je bila popularna. Sam dizajn i estetika harmonike je i do danas ostao vazan parametar u opredeljenju izvodjaca za koji tip i kakav izgled harmonike se odlucuju. Svi vrhunski proizvodjaci harmonika se trude da razviju svoj autenticni dizajn i da ga zadrze shto duze, radi tradicije i prepoznatljivosti, samo sa izvesnim modifikacijama detalja. Interesantno je da fabrika PAOLO SOPRANI od 1928 godine ima svoj osnovni prepoznatljiv dizajn, koji je zadrzala vishe od 50 narednih godina u proizvodnji harmonika. Cak je i svoj autenticni dekorativni motiv na deklu iz tog vremena zadrzala sve vreme proizvodnje harmonika.
Dizajn harmonika se intezivno usavrshavao pocevshi od 1850god. kada je definisan pocetni funkcionalni oblik, pa sve do 1953god. kada je harmonika moderno dizajnirana u svom danashnjem osnovnom obliku. U tom dugom vremenskom periodu istrazivanja i prilagodjavanja slozenim zahtevima muzicara, od skoro jednog veka, moze se slobodno reci da je ostvareno skoro potpuno savrshenstvo svakog detalja na harmonici. I danas postoje harmonike koje sviraju u profesionalnom rezimu korishcenja po trideset ili cetrdeset godina, koje su izuzetnog muzickog kvaliteta, a koje nisu sa aspekta dizajna ni manje zastarele.
Kod najnovijih modela i tipova harmonika, dizajn se zasniva na visokom kvaliteta materijala, visokom stepenu finalne obrade spoljashnih povrshina, na ukrasnim i dekorativnim detaljima, kombinacijama boja korpusa, dugmadi i meha, obliku tastatura registra,motivu dekla, opremi i nizu drugih detalja. Dizajneri harmonike decenijama istrazuju sklad osnovnih dimenzionih karakteristika: visine, shirine i dubine instrumenta, velicine meha, polozaja nosaca tastature, radiusa zaobljenja ivica i uglova na korpusu, kako bi doshli do najboljeg reshenja.
Modela harmonika, koji su nastali u periodu od 1850 do 1935 godine u raznim zemljama sveta i koje su proizvele poznate radionice iz tog vremena.Neka od tih imena su i danas poznata, ali ne kao imena radionica vec kao imena velikih fabrika harmonika.Sve do 1910godine,harmonike su uglavnom nepoznatih proizvodjaca iz Francuske, Austrije i Nemacke koji su tragali za najboljim reshenjma, da bi se kasnije pojavili savremeni modeli tog vremena Dalapea, Lanke, Kooperative, brace Ludvig, Honera, Borsinija,Paolo Sopranija, Pancotija, Kujavskog, Skandalija i drugih.
Ocigledno je da su harmonike dobile svoj konacni izgled i dizajn u odnosu na funkcionalne karakteristike, a optimalnu velicinu i minimalnu tezinu primenom kvalitetnih i lakih materijala. Komponente koje se ugradjuju imaju veoma dug vek trajanja, bez obzira shto je harmonika konstrukciski tako razvijena da deluje kao veoma osetljiv uredjaj koji zahteva nezno i pazljivo rukovanje i perfektno odrzavanje.