| Tekst: | Remizov valcer
noc kao talas dodirnula je svet
zemaljski lik prekrila tama
zaspale
zgrade, zatvorske kule
crkve i dvorci, svuda je mir
nece cuti otkucaj srca
mog
zvono cuti niko ne cuje bol
a sudbina vec kopa grobove
kolevke sprema, prosipa
zlatni prah
a meni je ovde strasno i hladno
nevidljivo vidim carstvo i cam
srce ne
moze, bolno se otima
necujno je prosla i noc
nece cuti otkucaj srca mog
zvono cuti
niko ne cuje bol
a sudbina vec kopa grobove
kolevke sprema, prosipa zlatni
prah
prolaze ljudi povijeni u strahu
bacam se u senku da li cujes
ti cuvas moj lik,
strasni lik i glas
u poljupcu, da li ga cuvas
nece cuti otkucaj srca mog
zvono cuti
niko ne cuje bol
a sudbina vec kopa grobove
kolevke sprema, prosipa zlatni prah
|
