| Tekst: | Anastasia - Samuilovite slepci
Samuilo sevo go pocna, Me rodi vo nevolji
V
crvjalnik sust me spusti, sred zmii i skorpii
Ja znaes li radosta, pravdinata Gospodna
Se
vika milost,pokrov od zvot Bogorodicen
I stradalnik na brod bev, grevovite si gi broev
skoro celiov zivot. Od tebe do mene
se samo tlen i gnilost
Nemilost !
Od glubini
glas digam kon tebe
V zemi sveka palam za tebe
Za pokoj na sevo tvoe nasledstvo
Za
vera vo opsto Voskresenie
Nemav ni radost, nemav ni mir
Nemav ni uteha
Krstot go
zedov, od kalta go izmiv
Toj sto go otfrli ti
|
